Nostalgie

Mijn oma is een paar weken geleden verhuisd naar een rusthuis.
Ze is net 89 jaar geworden en het alleen wonen werd moeilijker en moeilijker...
Voor oma en haar 3 kinderen een moeilijke beslissing maar de enige juiste, daar ben ik van overtuigd...

Haar huis wordt nu leeggehaald en opgeruimd, want het zal binnenkort te koop worden gezet.
Alle kleinkinderen zijn komen kijken of er iets bij was dat ze konden gebruiken, een slaap- of eetkamer, een wasmachine, tafels, stoelen,..
Zo'n dingen heb ik niet meer nodig, we wonen nu 7 jaar samen dus alles wat we nodig hebben, hebben we ondertussen al zelf gekocht en voor een extra slaapkamer hebben we toch geen plaats...

Gisteren bedacht ik me dat ik graag een aandenken had gehad, zoiets typisch voor het huis. Iets wat er jarenlang gehangen, gestaan of gelegen heeft, mooi of lelijk, maakt niet uit, als het maar iets was dat bij het huis en zijn bewoners hoorde.

Ik was niet de enige die graag zoiets wou..
de koebellekes, die aan de voordeur hingen en waar we allemaal eens aan rammelde als we vertrokken, zijn bij mijn zus beland,
de houten flessenaftrekker in de vorm van ik-weet-niet-welk dier heeft mijn andere zus meegenomen
mijn broer heeft opa zijn asbak...

en ik...ik heb 2 gegoten schotels mee die tegen de muur in de keuken hingen...
Als herinnering aan het huis waar ik 4 2de zits geblokt heb, mee naar de Tour de France ging kijken en met kerstmis vol au vent met frietjes at en sponsen pyama's cadeau kreeg...