Friday, May 25, 2007

Jongemama en de verloren lipsticks

Op het programma vanavond, een mylene workshop.
Wel eens leuk om te doen, een bende vrouwen die bijeenkomen om wat te experimenteren met oogschaduws, fond de teints en lipsticks.
De gastvrouw van vanavond is net getrouwd en op haar trouwdag werd ze geschmikt door iemand van Mylene. Haar lipstick en lipgloss mocht ze bij zich houden zodat ze haar lippen regelmatig wat kon bijwerken. Aangezien er in een trouwkleed geen zakken zitten, had ze ze aan mij gegeven.
Het was de bedoeling dat ik ze vanavond zou teruggeven.

Enfin,ik ben nog maar net op de autostrade als mijne euro valt dat ik die lipsticks thuis vergeten ben. Ik rijd terug naar huis, geen probleem, ik weet ze perfect liggen, op de bureau achter het computerscherm. Ik sprint naar binnen maar ....de lipsticks zijn verdwenen.

Ik, lastig om dat ik nu te laat ga zijn, vraag manlief of hij de lipsticks gezien heeft.
Hij, valt compleet uit de lucht, "lipsticks? Waar lagen die dan?"

Ik, lastiger, zeg hem dat de lipsticks achter het PC scherm lagen op de bureau..
Hij, doodkalm, zegt:"Wat doen die nu daar in hemelsnaam, das toch geen plaats voor lipsticks..."

Ik, al wat bozer, zeg hem dat als ik die daar leg, dat wel een reden heeft en dat hij daar dan moet vanaf blijven.
Hij, zeer kalm, beweert van geen lipsticks gezien of vastgepakt te hebben.

Ik, nog bozer, zeg dat het zijn schuld is dat die lipsticks verdwenen zijn.
Hij begint doodkalm te zoeken, in stilte..

Ik, nu kwaad, zeg dat alleen hij dat kan gedaan hebben, dat hij dat al vaker gedaan heeft, dat als hij vindt dat iets niet thuis hoort waar het ligt, hij het verlegt en dan vergeet waar en dat ik dat beu ben.....
Hij, heel kalm, zegt dat dat normaal is dat hij dat doet, dat ik veel te veel rommel heb, en alles laat slingeren, enz

Ik, ondertussen razend, laat hem alleen doorzoeken en probeer terug kalm te worden..
Ik bel ondertussen mijn vriendin en zeg dat ik er niet geraak, en vraag haar de spullen te bestellen zodat ik ze kan vervangen..

Ondertussen ben ik gekalmeerd.
Ik denk niet dat we de lipsticks nog ooit gaan terugzien en de twijfel bekruipt me een beetje. Misschien was het toch zijn fout niet, misschien heb ik ze weggelegd of mooie meid... Ik ben net gaan kijken in mijn auto, de handtas en nog een paar evidente plaatsen en ik ben eigenlijk een beetje opgelucht ze daar niet te vinden.
Ik mag er niet aan denken dat ik ze zelf heb weggelegd....

No comments: