'n beetje

De herfst en de winter
de tijd dat we veel doodsbrieven krijgen.
van mensen waarvan je zegt, 't is goed zo, hij heeft rust nu,
van mensen waarvan je zegt, waarom hij of zij en waarom nu al.

Vandaag weer zo'n brief,
een toffe madam,
72 jaar maar jong van geest
heel ziek maar vol optimisme
verwacht en toch ook niet

Op haar brief stond dit gedicht,
en dat klopt helemaal.

Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe ’n beetje
en alle beetjes die je stierf,
‘t is vreemd, maar die vergeet je,
het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op ’n keer dan ben je aan
je laatste beetje toe.

Toon Hermans

Scholenjacht

Ik heb altijd gedacht dat de keuze voor een school de evidentie zelve was. Je lagere school doe je in je dorp en voor de middelbare school ga je naar de dichtstbijzijnde stad en kies je je richting en that's it!
Niet dus.

Op dit moment zit grote meid in een wijkschooltje en dat is super. Heel kleinschalig, veel open ruimte, veel ruimte voor eigen inbreng van de kinderen en vrij close contact tussen de ouders en de leerkrachten.
De school waar ze na de kleuterklasjes naartoe zou gaan is groot, met grote klassen, veel huiswerk, weinig open ruimte, overal beton en weinig rechtstreeks contact tussen de ouders en de leerkrachten. Er zijn daar zoveel kinderen dat ze moeten middageten met hun jas aan, want er is geen tijd om die uit te doen.

Dit is wat ik hoor van andere mama's, misschien niet helemaal juist, misschien wat overdreven, maar in ieder geval was het een stimulans om al eens uit te kijken naar een alternatief. En dat zijn de leef- en methodescholen. Het beeld dat de meeste mensen van dat soort onderwijs hebben is dat dat scholen zijn met een hoog geitenwollensokken-gehalte. Scholen waar kinderen baas zijn en waar regels niet gelden. Niet echt mijn idee van een goede school. Helemaal mis, blijkt nu. Dat heb ik gisteren ontdekt en wat ik gezien heb staat mij wel aan.

De school waar ik gaan kijken ben is een Freinetschool met kleine klassen waar ze heel zelfstandig leren werken. Ze krijgen voor een stuk les van de juf en de bedoeling is dat ze datgene dat ze geleerd hebben zelf inoefenen ahv werkblaadjes, spelletjes en projecten. Veel vrijheid dus, maar heel gestructureerd en met vrij veel regels. De regels worden dan wel mee bepaald door de kinderen, maar ze zijn er en moeten gerespecteerd worden. Een school met veel open ruimte en groen rondomrond en waar de ouders elke ochtend en elke vrijdagavond welkom zijn om te kijken wat hun kroost die week gedaan heeft. Een school met jonge en gemotiveerde mensen.

Manlief, die er omwille van het geitenwollensokken-imago héél septisch tegenover stond, wil het overwegen en eens mee gaan kijken! Maar hij staat erop ook te gaan informeren in de school hier, kwestie van informatie uit eerste hand te hebben en te kunnen beslissen op basis van juiste feiten!

PS Ervaringen met Freinet, Steiner ea zijn altijd welkom.

Groot worden...

Kleine meid zegt:

auto
paard
aap
mama
papa
ooooooooooooopa
hare eigen naam
bal
af
op
uit
Tita (Nika, de hond van de onthaalmoeder)
Etita (Erika)
Las (Lars)
Gijs

Kleine meid:

steekt haar dikke duim in de lucht als iemand flink geweest is.
zegt "shhhhhhhht" met haar vingertje voor haar mond, als iemand slaapt.
gaat graag op stap. Soms gaat ze de gang in en pakt ze haar jas vast omdat ze ergens naartoe wil, gaan we dan niet weg, is het kot te klein :-)

Ze doet ook nog een heleboel andere dingen die jammer genoeg niet te beschrijven vallen. Super, vind ik deze periode waarin alles ontdekt wordt en waarin ze echte aapjes zijn!

Een discussie tussen manlief en mezelf, ongeveer 2 jaar geleden:

"Geen vreemden in mijn huis", dixit manlief
Ikke: "Dus geen kuisvrouw of babysit?"
"Neen, ik help wel met kuisen als gij niet rond geraakt en als we ergens naartoe gaan, vragen we wel iemand van de familie, babysitters genoeg!"

't Gevolg is een huis dat in stukken en brokken gepoetst wordt en manlief en ik die weinig of nooit samen weggaan...
Gelukkig komt het verstand met de jaren en ondertussen is de kuisvrouw met dienstencheques aangevraagd en hebben we C. gezocht en gevonden.
C is een leuke en lieve meid van 16 en ons dochters staan er zot van. Zo zot dat grote meid een middagdutje gaat doen, 8-) zodat ze langer mag opblijven als C. thuis is. En het eerste wat ze ons 's morgens vraagt is waar C. is, om dan heel teleurgesteld te kijken als ze hoort dat die al lang weg is.

Zaterdag zijn we er dus nog eens gezellig op uitgetrokken.
Eerst 2 uurtjes in de sauna en dan naar Leuven voor pita en een pint.
Wat ons opviel was dat het zo rustig was op de Oude Markt.
Dat was wel anders in "onzen tijd". De Colf, t Forum en den Allee zaten altijd stampesvol en nu was daar bijna geen kat...
Tot we op onze horloge keken, half 11 was het, ons vertrekuur van vroeger en nu gingen we bijna naar huis, want de babysit moest om middernacht thuis zijn.
We worden oud ;-)

Pretvet : 6 weken later...

Totaal gewichtsverlies? 3.5 kg !!!!

Maar dat is niet alles, mensen die mij al een paar weken niet meer gezien hebben, zeggen allemaal:

"Amai, gij zijt vermagerd!"

Leuk, leuk, leuk!

Kinderen

"t Doet zeer, bevallen, maar ge zijt dat direct vergeten want ge krijgt er iets heel moois voor in de plaats."

Dat weet en dat zegt iedereen...
Wat ook iedereen weet, maar niemand zegt, is dat je er ook ineens slapeloze nachten, tepelkloven, gigantische aambeien, brede heupen, een blubberbuik, hangende borsten en heel veel zorgen bijkrijgt.
Eet ze genoeg, slaapt ze genoeg, eet ze niet teveel, slaapt ze niet teveel, heeft ze wel vriendjes, is ze niet te stout, kan ze wel volgen, wordt ze gepest, is ze slim genoeg, wordt ze niet uitgelachen,...
En naar het schijnt betert dat niet, "Kleine kinderen kleine zorgen,..."

Als je het zo bekijkt, wat bezielt ons toch, om een kind te kopen, laat staan 2, 3 of 4? Ik vraag het mij soms af.
Onweerstaanbare drang naar het schijnt...
Een beetje destructief als je het mij vraagt..
Ik ben nog nooit zo moe geweest als nu, ik begrijp waarom de make-up bestaat en ik geraak mezelf en manlief regelmatig kwijt in de ratrace om iedereen op tijd en klaar, te krijgen waar ze moeten zijn...

Niet dat ik spijt heb, hoor, absoluut niet, ik zie ze doodgraag, maar ik denk soms met heimwee terug aan de rustige kinderloze tijd.
De tijd van laat gaan slapen en laat opstaan, van eten zonder onderbroken te worden, van ruiten zonder vuile handjes, van vertrekken en thuiskomen wanneer we willen, van gaan en staan waar we willen en zonder al te veel problemen.
Ik idealiseer het kinderloos leven, ik weet het,'t zou nu niet meer genoeg zijn. Ik zou iets missen, de kinderen zijn een deel van mij en zonder hen zou het gewoon niet meer kloppen.

Maar een klein beetje rust, dat is nu toch niet teveel gevraagd?
Rust in mijn koppeke, rust in mijn leven en rustige kinderen.
Ik kan het aan baardmans vragen, of voor mijne 30ste of onder de kerstboom, wie weet...;-)

Schuimend ijs

Nu we toch genante verhalen aan het vertellen zijn:

Vanmorgen 7.45:
Shit, shit, shit, mijne auto toegevroren!
Ik ben al te laat en het is veel te koud om buiten te staan krabben dus op zoek naar de ruitontdooier...
Op de droogkast zegt manlief via telefoon...



Al ooit ijs zien schuimen?



Ikke wel ;-)

Honingcakejes met suikerbollekes

Het recept:

Nodig?

250 g zelfrijzend bakmeel
2 zakjes vanillesuiker
250 g boter
250g suiker
4 eieren
honing
suikerbolletjes
bakvormpjes

Bereiding?

1.Roer 4 eierdooiers met 250 g suiker en 2 zakjes vanillesuiker tot een gladde massa. Meng er vervolgens de half gesmolten boter onder tot een mooi geheel.
2.Meng er het gezeefde bakmeel onder. Klop vervolgens het eiwit stijf en spatel ook dit voorzichtig onder het mengsel
3.Neem de papieren bakvormpjes en vul ze met een soeplepel deeg. Bak 20 minuten in een voorverwarmde oven op 170 graden.
4.Laat de cakejes even afkoelen, giet er een beetje honing op en besprenkel ze met suikerbolletjes.

De cakejes

Zoals ik al zei, is het op school de gewoonte dat de jarige een traktatie meebrengt die ze allemaal samen kunnen opeten.
Grote meid wilde trakteren met cakejes en niet zomaar cakejes, maar Winnie de Pooh honingcakejes met bollekes erop!
Het recept komt van een imperial kids'kit, een doos waar alles inzit wat je nodig hebt voor de cakejes behalve suiker, bakboter, eieren en honing.



Maandagavond, belde ik manlief, vanop de parking van de carrefour notabene, om te vragen of de doos die thuis nog stond volledig was en of ik nog iets moest gaan halen.

"Ja, daar zit een zakje bloem, 2 zakjes vanillesuiker en een zakje suikerbollekes in"

Ik ken het recept ook niet van buiten en ga, in de overtuiging dat alles oke is naar de dokter voor de spuit. Ik kom thuis, eet, lees het recept en merk dat we een aantal dingen mankeren...
Bakboter, honing en eieren...
Een beetje boos zeg ik tegen manlief, het was toen 21.00,

"Allez, hebt ge dat nu niet gezien..."
"Ja maar, how, he, ge moet nu niet boos worden, ge had me gevraagd te kijken of de doos compleet was, en dat heb ik ook gedaan"

Ik heb hem inderdaad niet gevraagd verder te kijken naar het recept en na te gaan of alles in huis was, en naar goedoude mannelijke gewoonte heeft hij dat ook niet gedaan,

"Ah,nee, want dat had ge toch niet gevraagd!"

*rologensmiley*
AAAAAAARRRGGGGGG!!!!

Enfin...
ikke naar de buurvrouw voor eieren en naar de nachtwinkel voor de rest, en wonder boven wonder, daar hadden ze dat allemaal....
Lang leve de nachtwinkels en buurvrouwen met kippen!!
Om 00.20 waren ze klaar.

Dé taart

Voila, dé taart, die waarvan ik dacht dat ik er geen tijd voor ging hebben, maar waarvan er zondag uiteindelijk 2 op tafel stonden.
Eén van voor de kerkklokbrunch en één van erna...

Nodig?

10 Marsrepen
18 petit-beurre koekjes
9 boudoirkoekjes
6 eetl. melk
1 kopje chocolademelk

voor de afwerking:
-wielen: zure hosties
-schouw: 1 sigaarkoekje
-smarties om de wagonnetjes te versieren
-spoorlijn: mikadokoekjes

Voorbereiding

Snij de marsen in stukken en smelt ze samen met de melk au bain marie. Af en toe goed roeren zodat je een zachte, goed smeerbare chocolade-karamelpasta krijgt. Hou de pasta warm.

Bereiding

1. Bekleed een platte schaal met alu-folie en leg 6 petit-beurre koekjes los van elkaar. Bestrijk elk koekje met de warme pasta.
2. Leg op elk koekje 3 halve boudoirkoekjes die je eerst onderdompelt in de chocomelk. Bestrijk opnieuw met de de choco-karamelpasta. Leg er daarna een petit-beurre koekje, gedompeld in de chocomelk op en daarna opnieuw een laag pasta. Eindig met een droog petit-beurre koekje.
3. Bedek de boven- en zijkanten van elk gebakje met de pasta.

Afwerking

4.Schik op een vlakke dienschotel 5 gebakjes achter elkaar, plaats de eerste 2 tegen elkaar en laar er dan ongeveer 2 cm tussen. Plaats het 6de gebakje bovenop het eerste: samen vormen ze de lokomotief. Steek er het sigaarkoekje op voor de schouw.
5. Voor de wielen: druk de zure hosties zachtjes tegen de choco-karamellaag tot ze er lichtjes aankleven. Gebruik mikadostokjes als treinsporen.
6. Versier de treinwagonnetjes met smarties.

Gesmaakt?

Absoluut, al moet ik zeggen dat ik er niet van gegeten heb, ik had al teveel gesnoept tijdens de making off...
Grote meid vond het in ieder geval geweldig!
BTW: vriendinneke C. heeft haar mama al laten weten dat ze ook zo'n smartie-treintjestaart wil, en dat ik die moet gaan maken...

Pretvet : 4 weken later

- 200 g!

Geen superresultaat, maar na 2-feestjes-en-kerkklok-brunch weekend al bij al nog niet slecht!

Duivelse scampi's

Nodig?

24 tal scampi's
2 dl room
1 blikje tomatenpuree
olie
ajuin
look
cayennepeper
peper en zout

Gemaakt?

Doe een eetlepel olie, ik neem van die oosterse bakolie, in een pan, en voeg daar de look en de ajuin aan toe. Doe de scampi's erbij.
Voeg daarna de tomatenpuree en de room toe.
Breng op smaak met peper, zout en cayennepeper.

Gesmaakt?

Ge moogt gerust zijn!!

Vier jaar: feest 1

Eentje met taart...



En is er iets leukers dan samen met een vriendinneke taart te eten aan een eigen tafeltje?



...en scampi's!
Ik was op tijd thuis,
de scampi's waren op tijd klaar
en ze waren heerlijk!!!!

Met andere woorden, de eerste hindernis in de festiviteiten rond de 4de verjaardag van grote meid is genomen, nog 3 te gaan;)!!

Het is feest vandaag!!!!

Grote meid wordt vier dinsdag, dus wij vieren feest!!!

Vanavond komt vriendinneke C. met haar zus en ouders iets eten en iets drinken.
Morgen komt mijn hele familie, 11 volwassenen en 2 kinderen, voor taart en koffie en daarna chips en Leffe.
Dinsdag is het feest op school en de gewoonte is dat de mama's dan iets lekkers bakken.
Volgende week zondag komt manlief zijn familie, zijn 3 broers en zijn ouders.
Een verjaardagsfeestje op woensdag voor de kindjes van de klas heb ik gelukkiglijk nog kunnen vermijden.

Ik ging alles geregeld krijgen, de taarten ging ik zelf bakken, voor vanavond staan scampi's met frietjes op het menu en voor de kindjes op school ging ik cakejes bakken.
Ware het niet dat:
*de onthaalmoeder ziek is en ik vrijdag verlof heb moeten nemen waardoor ik vandaag tot 17.00 moet werken...
*we morgenvroeg moeten gaan brunchen ten voordele van de nieuwe kerkklok in manliefs geboortedorp...
*ik maandag naar de dokter moet voor mijn griepvaccin, eerder ging niet want ik zat met een gigantische snotvalling...

Dus,
wanneer ga ik de scampi's maken en de taart en de cakejes????

"Fun, fun, fun, daar begint de pret..."

puh!

Vandaag, de eerste dag van het laatste weekend van de stickeractie bij de fun.
Bibi en kleine meid, met reclamefolder en een lijstje, richting fun. En ik was er niet alleen, dus geen enkel vrij karreke meer en de strijd om die die vrijkomen is bikkelhard en zeer unfair. De kar die ik vastkrijg heeft geen kinderzitje, dus moet kleine meid in de kar. Niet echt handig, dus ik spreek de eerste de beste oma aan die in het bezit is van een kar met kinderzitje. We ruilen, ik maak zelfs ene euro winst en de strooptocht kan beginnen.

Met de poppen die de Sint bij moeke gaat brengen zit de kar al vol. Het bedje/badje/kinderstoeltje leg ik er dan maar bovenop, daarbovenop een activity table en daarbovenop een emmer met een servies. Kleine meid zit nog altijd in de kar, al wordt haar plekje krap.
Maar....
waar liggen de megabloks voor nichtje A?
waar staat dat huisje dat kleine meid van haar meter krijgt?
waar vind ik de plasticine?
en waarom liggen de poppenbuggy's niet gewoon bij de poppen????

Ik informeer bij een verkoopster,
"Waar de megablokken liggen? Ah bij de blokken, he!"
"Ja dat dacht ik ook, maar ze staan er niet tussen,
kunnen ze nog ergens anders liggen?"
"Dat weet ik niet, 't is mijne eerste werkdag!"
Fijn...
Geen megablokken dus en een andere verkoopster weet me te zeggen dat als dat huisje er niet staat, het er niet is. Maar het komt zeker nog terug, ze weet alleen niet wanneer.
Fijn...

Klein meid is moe en wordt lastig.
Ik laat mijn kar staan en we gaan samen op zoek naar de ontbrekende zaken.
Niet slim, jongemama, absoluut niet slim. In zo'n winkel zijn veel te veel leuke dingen voor nieuwsgierige 18-maanders. Al moet ik toegeven dat dankzij haar excellent speurwerk we de poppenbuggy's vinden.
Tussen de keukentjes *rollendeogensmiley*

We zijn ondertussen al meer dan een uur bezig en ik besluit de handdoek in de ring te gooien. Onderweg naar de kassa, vind ik de plasticine en besluit ik het draagbaar poppenhuis van playmobil ook mee te nemen.En daar sta ik dan aan de kassa, kleine meid op mijne ene arm, de kortingsstickers in mijn andere hand en een kar vol speelgoed.
Bon...
Ik zet kleine meid op de grond en wil alles klaar zetten voor de kassierster. Die wil alles in de juiste volgorde, dus eerst iets van 5%, dan 10%,...en dat zit nu net helemaal vanonder in mijn kar.
Shit!
Ondertussen is kleine meid onderweg naar de uitgang.
Shit in het kwadraat en heeeeeeeeeellllleeeeeeep!
Gelukkig heeft de lieve dame achter mij de paniek in mijn ogen gezien en schiet ze me te hulp. Ze haalt kleine meid en blijft bij haar tot ik alles uitgeladen, betaald en weer ingeladen heb.

Wie nu denkt, mission accomplished, die zit er dik naast.Ik moet nog met die overvolle kar en een vermoeide, lastige en hongerige peuter, de halve parking van het gouden kruispunt over. Dat lukt me tot op een 3tal meter van mijne auto, daar belandden de 3 bovenste dozen op de grond, in het midden van de weg!
Shit tot de derde en heeeeeeeeelllllleeeeeeep in het kwadraat!!
Geen lieve dame in de buurt deze keer, wel een auto... Ik zet mijn kar aan de kant, en probeer het speelgoed zo snel mogelijk aan de kant te krijgen. De desbetreffende chauffeur, een grijs permanentje, blijft doodleuk in haar auto zitten...
Is dat niet 1 van de 10 geboden, mensen in nood helpen?;)

Enfin, 1 uur en drie kwart later staat alles in de garage, maar volgend jaar kan baardmans zijn vuile werkskes toch zelf opknappen;), zenne...

Gelezen en goedgekeurd

Waar zijn mijn oren?
De zon schijnt en de vogels fluiten vrolijke liedjes.
Echt een dag voor een wandelingetje, vindt Sappie Peer.
In het park gaat hij lekker een dutje doen onder een boom.
Maar als hij wakker wordt, zijn zijn oren weg!
Hoe kan dat?
Een vrolijk prentenboek
dat kinderen vanaf 4 jaar meteen meeneemt.



De wolf en het lamsboutje.
Als een hongerige, oude wolf onverwacht bezoek krijgt van een lammetje,
ziet hij al een heerlijk gebraden lamsbout voor zich.
Maar het lammetje wil niet zijn avondmaal zijn, wel zijn vriendje....

2 hele leuke boekjes!!

De boekenbeurs

't is een jaarlijkse traditie.
Vriendin K. en ik doen het nu al 7 jaar, meestal gewoon onder ons 2.
Dit jaar was het omwille van wachtdiensten en verre reizen niet mogelijk om in de week te gaan, dus zijn we zondag geweest en wat een verschil!
Meer volk, meer signerende schrijvers, maar vooral veel schrijvende bv's, Miss België, 3 acteurs uit familie, Goedele Liekens, Kathy Pauwels, Jill Peeters, Sien en Maria, Jef Hoeyberghs, Marc Thijsmans, Paul d'Hooge...
Blijkbaar schrijft elke zichzelf respecterende bv een boek.
Of ze leesbaar zijn, dat laat ik in het midden.
Het feit was dat door de lange rijen aan hun signeertafels, het elders opmerkelijk kalmer was.
Waarvoor dank ;)

De buit?

5 kinderboeken
2 chicklits
1 waargebeurd verhaal
1 misdaadroman
1 filosofisch getint boek
1 boek uit de categorie persoonlijk geluk

De schade?
Nog niet berekend....

Pretvet: 3weken later en...

Zondagmorgen :-400g
Joepie!!! Al 2.2 kg kwijt op 3 weken tijd, een cadeautje was wel gepast vond ik zelf...
En zo geschiedde..






Zoiets heeft consequenties natuurlijk, maandagmorgen stond ik terug op + 1.3kg
Shit seg! Ik kreeg al spijt van mijne pizzahut want zo lekker was hij nu ook niet, de bediening was slecht en arrogant en we hebben meer dan een uur moeten wachten...
Gelukkig gaf de weegschaal vanmorgen -1 kg aan.

De balans? -100 g!

Apothekershumor

"Weet gij wel wat dat mijn vrouw allemaal moet innemen?" zei Harry vanmorgen tegen mijn bazin.
"'s morgens ne emconcor en ne plavix en 's middags 2 Corona's...."

Voor de niet-apothekers onder jullie, hij had het over Coruno, een geneesmiddel voor het hart...