Say Cheese

En toen kwam het verlossende bericht:

"Mamamamamamamama, mijne tand staat los!!!!!!!"

Eindelijk, een hoop sociale druk viel van de frele schouders van mijn 6 jarige, want zij was de enige in heeeeeel de klas die nog geen tand kwijt was.De afgelopen maanden waren we al uitvoerig op de hoogte gebracht van de tandheelkundige gegevens van de kinderen van haar klas en het eindigde meestal met " en ik nog geen" met bijhorend zielig smoelenwerk een echte dramaqueen in gedachte.
Dat haar grote mensentanden sterker zouden zijn als haar melktanden langer bleven staan was in het begin nog een hele troost maar die werd steeds schraler en schraler.

Maar enfin uiteindelijk was er dus toch één tand die begaf onder de druk, oef joepie, hij stond losser en nog losser en hij bracht zijne buurman op ideeën, nog eens oef en joepie en toen kwam de vraag:

"Wie gaat hem dan uittrekken, mama, als hij helemaal losstaat"

Ikke niet en mijne pantoffelheld ook niet dus werd opa gebombardeerd tot tandentrekker van dienst. Ervaring zat, diene mens, na 3 dochters en een zoon.
Maar de tand besliste er anders over.
Op zaterdag 20 maart om 17.30 viel hij gewoon uit!
En zaterdag 20 maart om 19.30 viel zijn buurman ook uit, with al little help van opa.

Grote meid stond die maandag 2 trappen hoger op de sociale ladder van hoeveel-tanden-ben-jij-kwijt, en fier dat ze was!